امکان سنجی کمینه سازی مواد زائد صنعتی در مجتمع پتروشیمی بندر امام

Authors

  • رامین نبی زاده
  • ناصر طالب بیدختی
  • نعمت الله جعفرزاده حقیقی فرد
  • پریا امیریان
Abstract:

در صنایع پتروشیمی نظیر اغلب صنایع شیمیایی، مواد زایدی تولید می شود که نیاز به مدیریت منسجم دارد و تاکید بر کمینه سازی این مواد سیاستی است که در دنیا در دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در کشورهایی که تجربه صنعتی و کنترل های زیست محیطی در صنعت رشد چندانی نداشته، تاکید بیشتر بر تصفیه و دفع نهایی است. این برخورد با مشکل هزینه ها را افزایش می دهد و در بسیاری از موارد موجب اتلاف هزینه و منابع می شود. نظر به این که رویکرد کمینه سازی سبب رفع مشکل با تکیه بر خواستگاه آن می باشد، بدین لحاظ در بسیاری از کشورها، مدیریت نوین کاهش مواد زاید، که قادر به کاهش کل مشکلات مربوطه می باشد به عنوان یک استراتژی ملی تلقی می گردد.در این پژوهش به شناسایی، طبقه بندی و امکان سنجی کمینه سازی مواد زاید صنعتی در واحد الفین به عنوان یکی از مهمترین واحدهای مجمتمع پتروشیمی بندر امام پرداخته شده است. جهت نیل به اهداف پژوهش پس از شناخت فرایند تولید، ویژگی های کمی و کیفی و همچنین علل تولید مواد زاید در واحد مذکور مورد مطالعه قرار گرفت و چشمه های تولید مواد زاید شناسایی شدند. پس از شناسایی مواد زاید، بر اساس اطلاعات موجود در مرکز اسناد فنی مجتمع در خصوص میزان مواد زاید تولیدی، کمیت و کیفیت این مواد تعیین گردید. بررسی ها حاکی از آن بود که در واحد الفین سالانه 000/972/11 کیلوگرم مواد زاید صنعتی تولید می شود. ماهیت مواد زاید تولیدی در واحد مورد مطالعه، 45.35% انواع روغن های زاید و سوخته، 35.08% بشکه های خالی و فلزی و پلاستیکی، 5.20% زایدات تعمیران جزیی، 4.17% زایدات تعمیرات اساسی و 7.51% لجن سیستم پیش تصفیه صفحات مورب جداکننده بود. درصد تولید سایر مواد زاید نیز بدین ترتیب می باشد: انواع کاتالیسته ها 1.2%، کک 0.05%، غربال مولکولی 1.11%، لجن پلیمری 0.41% و پشم شیشه 0.05% که جمعا معادل 3.04% است.سپس در واحد مورد مطالعه اقدام به طبقه بندی مواد زاید بر اساس نوع مواد زاید تولیدی و روش پیشنهادی سازمان ملل (یونپ) گردید. بر اساس روش طبقه بندی یونپ، در واحد الفین 89.67% مواد زاید خطرناک و 10.29% غیر خطرناک تشخیص داده شد. مدیریت فعلی مواد زاید خطرناک نیز این گونه است که کاتالیست های پالادیوم و عایق پشم شیشه انبار می شود، کاتالیست های نیکل منیزیوم، کک، لجن های سیستم پیش تصفیه صفحات مورب جدا کننده و پلیمری دفن صنعتی، و روغن های مازاد سیستم های پیش تصفیه سوزانده می شوند و در نهایت بشکه های مستعمل و روغن های سوخته هم به فروش می رسند. بررسی مواد زاید و گروه بندی این مواد بر اساس گروه بندی یونپ نیز حاکی از آن است که 1.41% مواد زاید تولیدی در گروه A، 59.4% این زایدات در گروه B و 39.17% این زایدات در گروه C قرار می گیرند. پس از آن گزینه های موجود در خصوص کمینه سازی مواد زاید مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که در این واحد 91% زایدات خطرناک در قالب گزینه بازیافت و استفاده مجدد و 8.94% مواد زاید خطرناک نیز در قالب گزینه کاهش زایدات در منبع تولید قرار می گیرند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مدیریت مواد زائد جامد صنعتی در مجتمع پتروشیمی بندر امام

مجتمع پتروشیمی بندر امام، به عنوان بزرگترین مجتمع پتروشیمی کشور و یکی از پیشگامان رعایت مسایل زیست محیطی اقدامات مفید و جامعی را در زمینه مدیریت مواد زاید صنعتی به انجام رسانیده است. هدف اصلی از انجام این تحقیق، بررسی وضعیت فعلی مدیریت مواد زاید صنعتی و ارایه راهکارهای عملی برای بهینه سازی مدیریت مواد زاید جامد و نیمه جامد صنعتی این مجتمع بوده است. در این پژوهش، کلیه مواد زاید تولیدی مجتمع از ل...

full text

امکان سنجی کمینه سازی مواد زاید مایع صنعتی واحد آمونیاک مجتمع پتروشیمی رازی

Background and Aim: The Razi Petrochemical Complex is one of the greatest factories producing nitrogen and phosphate fertilizers and various other chemicals. The site, comprising 17 production units with a total surface area of around 100 hectares, is located on the outskirts of Imam Khomeini port. The ammonia (1) section of the plant, with its production capacity of 1000 tons/year, was select...

full text

امکان سنجی کمینه سازی مواد زاید مایع صنعتی واحد آمونیاک مجتمع پتروشیمی رازی

زمینه و هدف: مجتمع پتروشیمی رازی یکی از عظیم ترین کارخانه های تولید کودهای ازته، فسفاته و مواد شیمیایی می باشد که در زمینی به مساحت 100 هکتار، در منطقه بندر امام خمینی واقع شده است و دارای 17 واحد تولیدی می باشد. واحد آمونیاک (1) یکی از واحدهای این مجتمع بوده و دارای ظرفیت تولید سالانه 1000 تن آمونیاک در سال می باشد، که در این تحقیق به عنوان یک واحد نمونه، جهت بررسی امکان سنجی کمینه سازی مواد ز...

full text

امکان‌سنجی پیاده‌سازی سیستم نگه‌داری و تعمیرات بهره‌ور فراگیر tpm در مجتمع پتروشیمی بندر امام

امروزه نگه داری و تعمیرات )نت( در سازمان ها از اهمیت ویژه یی برخوردار است. نظام نگه داری و تعمیرات بهره ور فراگیر t p mدیدگاه هایی اصولی در تغییر فرهنگ، بینش کارکنان، جذب علائق، دل بستگی و احساس تعلق خاطر آنان به دارایی های سازمان را شامل می شود. در این نوشتار پیاده سازی سیستم نگه داری و تعمیرات بهره ور فراگیر در مجتمع پتروشیمی بندر امام )شرکت فرآورش( امکان سنجی شد و میزان تأثیر عوامل اجتماعی، ...

full text

بررسی شرایط زیست محیطی در واحد پارازایلن (PX) مجتمع پتروشیمی بندر امام

در این تحقیق، واحد پارازایلن مجتمع پتروشیمی بندر‌امام از لحاظ مشکلات زیست محیطی در چهار جنبه آلاینده‌های پساب، هوا، صوت و پسماندها مورد بررسی قرار گرفته است. پس از شناخت فرآیند تولید و منابع انتشار آلاینده‌ها در واحد مذکور، نقاط نمونه‌‌برداری، مشخص شد و طی 6 ماه نمونه برداری مستمر عوامل کیفی پساب و آلاینده‌های هوا تعیین شدند. نتایج حاصل نشان می‌دهد که غلظت عوامل اکسیژن خواهی شیمیایی (COD)، روغن...

full text

امکان‌سنجی پیاده‌سازی سیستم نگه‌داری و تعمیرات بهره‌ور فراگیر TPM در مجتمع پتروشیمی بندر امام

امروزه نگه‌داری و تعمیرات (نت) در سازمان‌ها از اهمیت ویژه‌یی برخوردار است. نظام نگه‌داری و تعمیرات بهره‌ور فراگیر T‌P‌Mدیدگاه‌هایی اصولی در تغییر فرهنگ، بینش کارکنان، جذب علائق، دل‌بستگی و احساس تعلق خاطر آنان به دارایی‌های سازمان را شامل می‌شود. در این نوشتار پیاده‌سازی سیستم نگه‌داری و تعمیرات بهره‌ور فراگیر در مجتمع پتروشیمی بندر امام (شرکت فرآورش) امکان‌سنجی شد و میزان تأثیر عوامل اجتماعی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 9  issue 2

pages  55- 64

publication date 2008-03-11

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023